یا رادَّ ما قد فات...
اول. توی حقوق داخلی کشورها، حکومتی وجود داره که بالاتر از تک تک بازیگران حقوقی (بخونید اشخاص) قرار داره و به عنوان ضمانت اجرای قوانین توی جامعه عمل می کنه. (یعنی اگه من خدایی نکرده بدون دلیل زدم توی گوش شما، دولت میاد وسط به حمایت از شما، یقه مو می گیره و میگه غلط کردی که زدی!)
از اون جا که چنین نهادی توی عرصه ی بین الملل وجود نداره و در عمل هیچ چیزی بالاتر از دولت ها به عنوان اصلی ترین بازیگران عرصه حقوق بین الملل نیست که وادارشون کنه به رعایت قوانین یا در صورت عدم رعایت، مجازات شون کنه؛ لذا ضمانت اجراها تویحقوق بین الملل یه کم با حقوق داخلی متفاوته. یکی از این ضمانت اجراها - و شاید بهترینِ اون ها - اقدام متقابله.
من مجبورم به تعهداتم در قبال دیگران عمل کنم اگر می خوام دیگران هم به تعهدات شون در قبال من عمل کنند! به همین سادگی.
و اگه عمل نکنم دولت های دیگه مجوز پیدا می کنن که اقدام متقابل انجام بدن. در واقع، اقدام متقابل اقدام غیر مجازیه که به واسطه ی رفتار خلاف قانون طرف مقابل، برای دولت متضرر مجاز میشه.
دوم. هر دولتی فقط می تونه توی محدوده ی حاکمیتی خودش قانون وضع کنه. یعنی دولت " الف " نمی تونه قانونی وضع بکنه که بگه طبق قانون من دولت "ب" حق نداره که با دولت "ج" مراوده ی تجاری داشته باشه.
بنابراین قوانین تحریمی فراسرزمینی هیچ تعهدی برای دیگر دولت ها ایجاد نمی کنه. یعنی اگه اتحادیه اروپا علیه سوریه قانون تحریمی وضع کرده باشه و انگلیس بیاد بگه طبق قانون ما ایران هم حق نداره به سوریه نفت بفروشه! و بعد بر همین اساس بیاد کشتی حامل نفت جمهوری اسلامی رو بدون صلاحیت توی دریای آزاد یا آب های سرزمینی دولت دیگه ای توقیف بکنه...این جا یه نفر باید بهش بگه غلط کردی که توقیف کردی! و چون نهادی بالاتر از دولت ها وجود نداره، اون یه نفر خود جمهوری اسلامی خواهد بود. چطوری؟ با اقدام متقابل!
نتیجه: اقدام متقابل امروز سپاه پاسداران انقلاب اسلامی کاملا منطبق با اصول حقوق بین الملل بود.
هرچند، ایران با هوشمندی، کلی دلیل حقوقی ارائه کرد برای توقیف نفت کش انگلیسی و حرفی از اقدام متقابل نزد.
#دانشجوی_حقوق_بین_الملل
پ.ن: چقدر یه اسم می تونه پر از صلابت و غرور باشه: #سپاه_پاسداران_انقلاب_اسلامی
فیلم لحظه توقیف کشتی انگلیسی "Stena Impero" توسط تکاورهای نیروی دریایی سپاه رو اینجا ببینید.
