«احْمِلْ نَفْسَکَ لِنَفْسِکَ، فَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ لَمْ یَحْمِلْکَ غَیْرُکَ»
کافی (ط – دارالحدیث)، ج۴، ص ۲۷۱، ۲۰۳ – باب محاسبه العمل.
امام صادق علیه السلام می فرمایند: بار خودت را خودت ببر. تو که مسافری خودت خودت را برسان. اگر کسی خودش راه نرفت و خودش را به سوی مقصد نبرد، کس دیگری او را نخواهد برد، هر کسی مسئول بار خودش است.
اگه قرار بر اینه که نفس ما در دست مون باشه نه برعکس...
نیاز داریم به کنترل نفس...
و این کنترل نیاز داره به تمرین...
یه تمرین اینه که جلوی خواسته های دل مون بایستیم...
مثلا از اون غذایی که بین دو سه نمونه غذا توی سفره داره چشمک می زنه و می خوایم بخوریم...نخوریم!
یه مثلا دیگه اینه که هرچند خـیلی دل مون می خواد بازی ایران-اسپانیا رو ببنیم...نبینیم!
با دیدنش هیچ اتفاقی نمیفته...چند دقیقه هیجان شاید...
اما برکت ها در این پا گذاشتن روی نفس است...
از اون جا که دیدن این مسابقه خیلی هم خوبه اما نه واجبه نه مستحب،میشه ازین فرصت نهایت استفاده رو کرد و هم نفس رو ادب کرد تا هرچیزی رو دلش نخواد (برای فرداها) و هم بعدا از نتیجه ی بازی مطلع شد و حتی تکرار بازی رو دید...اینطوری هیچ چیزی رو هم از دست ندادیم
حتی اگه تیم ملی،فرضاً بازی رو ببازه ما بردیم ان شاءالله.
پ.ن: فرصت خوبیه ها... #سود-خالص #معامله-کنیم-با-خدا #تمرین-جهاد-اکبر
دیدن مسابقه ی تیم ملی اصلا بد نیستا! منتهی ندیدنش می تونه یه تمرین باشه برا پیروزی ما در بازی های نفسانی بزرگترِ فرداها...ان شاءالله
فکر کنم میشه توی این نود دقیقه چند تا لغت انگلیسی حفظ کرد یا یک نامه از نهج البلاغه خوند یا نفسیر سوره ای یا قرائت قرآنی یا هرچی...(مثال بودا)
هرکس هم نمی تونه از دیدن بازی با هزارتا توجیه بگذره بازی رو ببینه حتما
« والسلام علی من التبع الهدی »
