...یا فَخرَ مَن لا فَخرَ له...
دارم توی شرایطی که چندان هم مناسب نیست به سمت اون جایی که باید، حرکت می کنم...حس سربازایی رو دارم که توی گِل و شُل زمین گیر می شدن ولی چشمشون نه به مشکلات راه که به جاده بود...این روزا هر اتفاقی بهونه ای میشه تا این جمله ی مرحوم علی صفایی حائری رو مرور کنم که "موقعیت ها مهم نیست...این موضع گیری تو توی موقعیت هاست که اهمیت داره"...
راستش ترسیدم...
که نکنه...
که مبادا...
که اگه نشه...
که اگه...
که اگه...
قرآن رو باز کردم...اومد: " ألا اِنَّ وَعدَاللهِ حق..."
باشه...من تسلیم...ادامه می دم...چون تو می بینی.
به قول حسین منزوی:
از سنگ و صخره سر زدم از دره رد شدم
دریا شدن مرا به چه کاری که وا نداشت...
